ਸਿਲਵਰ ਓਕਸ ਸਕੂਲ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੇ ਜੈਪੁਰ ਦੀ ਵਿੱਦਿਅਕ ਯਾਤਰਾ ਦੇ ਤਜਰਬੇ ਸਾਂਝੇ ਕੀਤੇ

ਕੋਟਕਪੂਰਾ, 18 ਅਕਤੂਬਰ (ਟਿੰਕੂ ਕੁਮਾਰ/ਵਰਲਡ ਪੰਜਾਬੀ ਟਾਈਮਜ਼)

ਸਿਲਵਰ ਓਕਸ ਸਕੂਲ ਸੇਵੇਵਾਲਾ ਦੇ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਪਿ੍ਰਅੰਕਾ ਮਹਿਤਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ ਅੱਠਵੀਂ ਤੋਂ ਗਿਆਰਵੀਂ ਜਮਾਤ ਦੇ 45 ਵਿਦਿਆਰਥੀ 5 ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਅਤੇ ਚਾਰ ਰਾਤਾਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਹੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸੈਰ ਸਪਾਟਾ ਸਥਾਨ ਜੈਪੁਰ (ਪਿੰਕ ਸਿਟੀ) ਦੀ ਵਿੱਦਿਅਕ ਯਾਤਰਾ ’ਤੇ ਜਾਣ ਲਈ ਸਿਲਵਰ ਓਕਸ ਸਕੂਲ ਵਿਖੇ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ। ਜੈਪੁਰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜੀਵੰਤ ਅਤੇ ਰੰਗੀਨ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ, ਜੋ ਆਪਣੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ, ਸਾਨਦਾਰ ਕਿਲਿਆਂ, ਮਹਿਲ ਅਤੇ ਝੀਲਾਂ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ। ਇਹ ਯਾਤਰਾ ਰਾਤ ਨੂੰ 9:00 ਵਜੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਅਤੇ ਸਵੇਰੇ 8:00 ਵਜੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਗੁਲਾਬੀ ਸ਼ਹਿਰ ਜੈਪੁਰ ਪਹੁੰਚੇ। ਜੈਪੁਰ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੇ ਹੋਟਲ ’ਚ ਆਰਾਮ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸੁਆਦੀ ਭੋਜਨ ਦਾ ਆਨੰਦ ਵੀ ਲਿਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੇ ਸੁੰਦਰ ਥਾਵਾਂ, ਇਤਿਹਾਸਕ ਇਮਾਰਤਾਂ ਅਤੇ ਕਿਲੇ ਜਿਨਾਂ ’ਚ ਜੈਗੜ ਕਿਲਾ, ਆਮਰ ਕਿਲਾ, ਜਲ ਮਹਿਲ, ਹਵਾ ਮਹਿਲ, ਜੰਤਰ ਮੰਤਰ, ਬਿਰਲਾ ਮੰਦਰ, ਰਾਜਸਥਾਨ ਹੈਂਡੀਕਰਾਫਟ ਐਂਪੋਰੀਅਮ, ਬਾਪੂ ਬਾਜਾਰ, ਵਿਸ਼ਵ ਵਪਾਰ ਕੇਂਦਰ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਵਿਦਿਅਕ ਤੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਤਰ ਕੀਤੀ। ਅਮਰ ਕਿਲੇ ਅਤੇ ਜੰਤਰ-ਮੰਤਰ ਦੇ ਦੌਰੇ ਦੌਰਾਨ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਨੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਇਤਿਹਾਸ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੱਤੀ। ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੇ ਯਾਤਰਾ ਦੌਰਾਨ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀ ਇਤਿਹਾਸਕ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਜਾਣਕਾਰੀ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ। ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੇ ਆਮੇਰ ਅਤੇ ਜੈਗੜ ਦੇ ਕਿਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਜੈਪੁਰ ਦੇ ਰਾਜਿਆਂ ਬਾਰੇ ਜਾਣਿਆ। ਜੰਤਰ-ਮੰਤਰ ਜਾ ਕੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੇ ਰਾਜਾ ਜੈ ਸਿੰਘ ਵਲੋਂ ਲਾਈ ਗਈ ਟਾਈਮ ਮਸ਼ੀਨ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ। ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਏ ਕਿ ਕਿਵੇਂ, ਪਹਿਲੇ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਮਾਂ ਮਾਪਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਲੋਕ ਤਾਰਿਆਂ ਅਤੇ ਗ੍ਰਹਿਆਂ ਬਾਰੇ ਅਧਿਐਨ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਉਨਾਂ ਨੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਸਾਧਨਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਨੀ ਸਿੱਖੀ ਅਤੇ ਚੁਣੌਤੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਵੀ ਕੀਤਾ। ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਬਿਰਲਾ ਮੰਦਿਰ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਦਾ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਲਿਜਾਇਆ ਗਿਆ। ਇਹ ਸੁੰਦਰਤਾ ਅਤੇ ਸਾਨ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਮਿਸਾਲ ਹੈ। ਦੇਵੀ ਲਕਸ਼ਮੀ ਅਤੇ ਭਗਵਾਨ ਵਿਸਨੂੰ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਮੰਦਿਰ ਨੂੰ ਲਕਸਮੀ ਨਰਾਇਣ ਮੰਦਰ ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸੁੱਧ ਚਿੱਟੇ ਸੰਗਮਰਮਰ ਦਾ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਮੰਦਰ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਮਿਥਿਹਾਸ ਦੇ ਦਿ੍ਰਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਗੀਤਾ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਨਾਲ ਉੱਕਰੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਮੰਦਰ ਦਾ ਮੁੱਖ ਆਕਰਸਣ ਸੰਗਮਰਮਰ ਦੇ ਇੱਕ ਟੁਕੜੇ ਤੋਂ ਉੱਕਰੀਆਂ ਦੇਵੀ ਲਕਸ਼ਮੀ ਅਤੇ ਭਗਵਾਨ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਮਨਮੋਹਕ ਸੀ। ਇਹ ਯਾਤਰਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ ਵਿਦਿਅਕ ਅਤੇ ਯਾਦਗਾਰੀ ਯਾਤਰਾ ਰਹੇਗੀ। ਸਕੂਲ ਪਿ੍ਰੰਸੀਪਲ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਪਿ੍ਰਅੰਕਾ ਮਹਿਤਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸਫਰ ਕਰਕੇ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਗਿਆਨ ਲੰਮੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਯਾਦ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਯਾਤਰਾਵਾਂ ’ਤੇ ਜਾਣ ਨਾਲ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸਕੂਲੀ ਮਾਹੌਲ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਦਿ੍ਰਸਟੀਕੋਣ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਤਜਰਬੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦੂਰੀ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਾਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਾਂ ਬਾਰੇ ਸਿੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮੱਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਅਤੇ ਆਮ ਤੌਰ ’ਤੇ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਲਈ ਸਤਿਕਾਰ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।