ਸੁਣ ਕਿਤੇ ਮਾਹੀ, ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਦੀ ਪੁਕਾਰ ਤੂੰ।
ਲਾ ਕੇ ਸੀਨੇ ਘੁੱਟ, ਮੇਰੀ ਜਿੰਦੜੀ ਨੂੰ ਠਾਰ ਤੂੰ।
ਤੇਰੀ ਵੇ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ, ਅੱਖੀਆਂ ਨੇ ਥੱਕੀਆਂ।
ਮੋੜ ਕੇ ਲਿਆ ਦੇ, ਮੇਰੀ ਰੁੱਸ ਗਈ ਬਹਾਰ ਨੂੰ।
ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਹਾਰ, ਤੇਰੀ ਯਾਦ ‘ਚ ਪਰੋਵਾਂ ਮੈਂ।
ਤੂੰ ਹੀ ਮੇਰਾ ਮਾਹੀ, ਮੇਰਾ ਯਾਰ, ਦਿਲਦਾਰ ਤੂੰ।
ਦਿਨੇ-ਰਾਤੀਂ ਬੂਹੇ ਵਿੱਚ, ਰਾਹ ਤੇਰਾ ਤੱਕਦੀ ਹਾਂ।
ਜਦੋਂ ਦਾ ਗਿਆ ਹੈਂ, ਕਦੇ ਲਈ ਨਾ ਹੈ ਸਾਰ ਤੂੰ।
ਠਿੱਲ ਜਾਣਾ ਵਾਂਗ ਸੋਹਣੀ, ਸ਼ੂਕਦੇ ਝਨਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ।
ਮੇਰੇ ਮਹੀਵਾਲ, ਛੇਤੀ ਲਾ ਦੇ ਬੇੜੀ ਪਾਰ ਤੂੰ।
ਪੱਕਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਮੈਨੂੰ, ਤੇਰਾ ਵਾਅਦਾ ਯਾਦ ਹੈ।
ਤੋੜੇਂਗਾ ਨਾ ਸਾਥ, ਏਦਾਂ ਅੱਧ-ਵਿਚਕਾਰ ਤੂੰ।
~ ਪ੍ਰੋ. ਨਵ ਸੰਗੀਤ ਸਿੰਘ
# ਅਕਾਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਤਲਵੰਡੀ ਸਾਬੋ-151302 (ਬਠਿੰਡਾ). 9417692015.
